شعر سپید و نیمایی (شعر امروز)

“گل‌های قبرستان” مرگ ترسناک‌تر می‌شود وقتی نتوانم بغلت کنم و شب در پیرهنم سرریز می‌شود در چای و تریاک پدرم که می‌دانست پسرش را نیز… ادامه نوشته »

در فاصله‌ی نخوابیدن با تو بوسه صبح روشنی‌ست روى تنم نگاه کن به آن طرف این لباس ببین آفتاب رنگ لب‌هایم را مثل میوه‌های باغ… ادامه نوشته »

در خواب دیدم خورشید را دزدیدند و شب را به شهر هدیه دادند دیدم چگونه پرنده ها را از قفس آزاد می‌کنند تا تفنگ های… ادامه نوشته »

. چهار حرف را روی شاخه می گذارم و با سه حرفِ باقیمانده در مشت می دوممی دوم از بین خانه های بزرگکه خنده‌هاشان کوچه… ادامه نوشته »

. رفته‌بود نان بیاورد که زانوهایش آب آورد و خُرده‌نان‌ها سهمِ پرندگانی شد که مرگ در پایینِ شهر را به نمایِ برجِ میلاد ترجیح داده‌اند… ادامه نوشته »